|| РАХШАНДУН гл., ни никай; -да, -на; -из, -зава; -а || ' ая, -ин, -рай, -мир; рахшанд авун, рахшанд тавун, рахшанд тахвун, рахшанд хъийимир зарафатни, ягьанатни, хъвер акахьай ихтилат(ар) авун. Рахшандзава, негьзава къе, И патанда а патандаз, Синихзава, къилихзава А - патанда и патандаз. С. К. Жуванбуруз чар. Кутамир зи халкьдин рехне! Рахшандайдан. хура зи халкь, Гапур хьана, акӀайди я... М. М. Саврухди хьиз къалзава за... Адавай вич чинеба далудихъай ягъун, вич епина тун, вичикай инсанар хъуьредай, абуру рахшандардай машгъулат хьун эхи ийиз хьанач. А. Къ. Нехирбанни лекь. Инсанар чпин тӀебии хесетдиз муьтуьгъ тир, яни азадвиликай магьрумнавай чан алай гьар са затӀуниз ( гьатта инсанризни ) сифтедай чап-чап, гьатта хвешивални кваз килигда, адак хкуьрда, рахшандарда, ухайш лугьуда, ахпа и азадсузвилихъ галаз вердиш жеда ва магьрумнавайдан гьатта язухни чӀугвада. А. Къ. Нехирбанни лекь. Синоним: ягьанатарун.