м 1. qəbilə (ibtidai cəmiyyətdə); 2. nəsil; старинный род qədim nəsil; из рода в род nəsildən nəslə; 3. soy (elmi təsnifatda); 4. növ, cür, qism, qəbil, çeşid; троллейбус - род городского транспорта trolleybus şəhər nəqliyyatı növlərindən biridir; всякого рода товары hər cür mallar; 5. üsul, qayda, tərz; 6. köhn. səpgi, üslub; 7. qram. cins; ◊ родом mənşəcə, əslən (bir şəxsin haralı və hansı millətdən olduğunu göstərir); этот мальчик родом из Баку bu oğlan (əslən) Bakılıdır; он родом азербайджанец onun əsli azərbaycanlıdır; без роду и племени yeri-yurdu, əsli-nəsəbi naməlum; ни роду, ни племени tək, qohum-əqrəbasız, kimsəsiz; род войск (род оружия) qoşun növü, hərbi ixtisas; род людской (человеческий род) insanlar, bəşəriyyət, bəşər övladı, на роду написано alnında yazılmışdır, taleyində var imiş, bəxti belə imiş; ему от роду 20 лет onun 20 yaşı vardır; такого рода belədir, bu cür, belə; такого рода дета belə işlər, bu cür işlər; в этом (таком) роде təxminən belə, buna oxşar; он что-то в этом роде сказал o, təxminən buna oxşar bir şey söylədi (dedi); в некотором роде müəyyən dərəcədə, bir qədər; в своём роде özünə görə, müəyyən nöqteyi-nəzərdən; своего рода bir növ; лёгкие в речевом аппарате служат своего рода мехами, подающими воздух ciyərlər danışıq cihazına hava verən bir növ körük vəzifəsini görür; женский род (пол) qadınlar, arvad tayfası; мужской (мужеский) род (пол) kişilər, kişi tayfası.