САБУР

(-ди, -да, -ар) səbir, hövsələ; сабур авай səbirli, təmkinli, hövsələli, dözümlü; * сабур авун bax сабурун; сабур акьалтӀун a) səbri tükənmək, hövsələdən çıxmaq, artıq dözə bilməmək, səbirsizlənmək; b) məc. səbir kasası daşmaq.
САБЗА
САБУРДАЛДИ

Значение слова в других словарях