прил. 1. öz nöqsanlarına tənqidi yanaşan; 2. özünütənqid ruhunda, özünütənqid qaydası ilə olan.
прил. 1. öz nöqsanlarına tənqidi yanaşan; 2. özünütənqid ruhunda, özünütənqid qaydası ilə olan.
-ая, -ое; -чен, -чна, -чно. см. тж. самокритично, самокритичность 1) Относящийся к самому себе критически. Самокритичный оратор. Самокритичный руководитель. 2) Содержащий самокритику. С-ая оценка рабо
Полностью »