ж sirena (1. qədim yunan əsatirində: dəniz pərisi; 2. məc. afət, nazənin; 3. zool. siren; 4. fiz. müxtəlif tonlarda səs hasil edən və səs titrəyişlərini ölçən cihaz; 5. yüksək səsli və uğultulu fit, siqnal düdüyü).
ж sirena (1. qədim yunan əsatirində: dəniz pərisi; 2. məc. afət, nazənin; 3. zool. siren; 4. fiz. müxtəlif tonlarda səs hasil edən və səs titrəyişlərini ölçən cihaz; 5. yüksək səsli və uğultulu fit, siqnal düdüyü).
сирена (1. къадим замандии грекрин мифологияда, махара, морякар гьуьлуьн хаталу, телеф жедай чкайриз чIугвадай, гьуьлуьн руш
Полностью »-ы; ж. (греч. Sēirén) 1) а) В греческой мифологии: живущая в море полуженщина-полуптица с волшебным голосом, которым она завлекает моряков в гибельные места. Песни сирен. б) расш. О красивой, обольсти
Полностью »