прил. 1. öldürücü, ölümcül, məhvedici, mühlik, ölümlə nəticələnən; 2. məc. son dərəcə şiddətli, olmazın; 3. amansız, qəddar, barışmaz; ◊ смертельный враг qatı düşmən.
прил. 1. öldürücü, ölümcül, məhvedici, mühlik, ölümlə nəticələnən; 2. məc. son dərəcə şiddətli, olmazın; 3. amansız, qəddar, barışmaz; ◊ смертельный враг qatı düşmən.
1. вичикди рекьидай; кьиникьалди куьтягь жедай, кьиникь гъидай; смертельная рана вичикди рекьидай (кьиникьал гъидай) хер
Полностью »-ая, -ое; -лен, -льна, -льно. см. тж. смертельно, смертельность 1) Приводящий или способный привести к смерти. С-ая рана. С-ая болезнь. Смертельный яд. Укус змеи смертелен. Смертельный исход (смерть).
Полностью »