ТАВАР

сущ.; -ди, -да; -ар, -ри, -ра 1) гуьзел еке жендек авайди, гуьрчегди. Аман, минет, зи рикӀ мир дар. Чан зи рикӀиз кӀани тавар. Е. Э. Вун авачир женнетни кӀандач. Зи сефил рикӀ жечни бес дар, Вун такурла, гуьзел тавар? Е. Э. Ялгъуз. 2) т-б: яшарив агакьнавай вагьши. КичӀе жемир: темен гудач, гайитӀа, Вун тават я, зун тавар я, - гьич пис туш. А. Ал. Вучиз, яр, вун... З) ( чӀехи гьарфуналди - Т) дишегьлидин хас тӀвар: Тавар - а, -а.

ТАВАР
ТАВАТ

Значение слова в других словарях