ТАЙ

\[ттаа\] туьрк, сущ.; -йце; -яр, -яри. -яра балкӀандин (хваран) бала. Авагъиз чӀаганвай чилин дамарар, Хкатиз къап къацу таза чумурар, Таярни тайлункӀар ийиз чамарар Гъатнавай чуьллера, юзаз фирияр. С. К. Яран сувариз. Сада калихъ галай дана, муькуьда кӀел галай хеб, пуд лагьай миресди вичин балкӀандихъ галай тай гуда лагьана. ЛГ, 2003, 4. ХӀӀ. Синонимар: тайлункӀ, тайча.

ТАЗИЯТ
ТАЙ

Значение слова в других словарях