ТАРАН
1. tar. qoçbaşı; 2. tex. dəniz. hərb. taran.
м 1. qoçbaşı (qədimdə mühasirə zamanı qalaların divarlarını dəlmək və ya yıxmaq üçün işlədilən ucu dəmir tir); 2
Полностью »таран (1. ист. къеледин цлар чукIурун патал ишлемишдай чукьван хьтин алат. 2. душмандин самолѐт лѐтчикди вичин самолѐтдин лувалди, кIуфалди ва я м
Полностью »-а; м. см. тж. таранный 1) а) воен. Прямой удар корпусом самолёта (танка, корабля и т.п.) по корпусу вражеского самолёта (танка, корабля и т.п.) Идти на таран. Обрушиться тараном. б) отт.; разг. О реш
Полностью »