ТУЛАБА

[ттулаба] 1. zərf ağızbaağız, ləbələb; тулаба ацӀурун (тулаба авун) ağızbaağız doldurmaq, silələmək; 2. sif. ağzına qədər dolu, ləbələb dolu, doluca, dodaqlama.
ТУЛА
ТУЛКӀ