ТУПӀАЛ

сущ.; -ди, -да; -ар, -ри, -ра багьа металлдикай безек яз раснавай тупӀухъ акалдай элкъвей затӀ Пакаман яр ягъайла. рушар, авай хъсан парталар, келегъаяр алукӀна, тупӀарихъ тупӀалар, япарихъ япагъанар акална, туьтуьна мержанар, кагьрабаяр туна, дагъдиз экъечӀна. Ф. Нурията вичини тади къачузвачир. Садра школа куьтягьин, ахпа тупӀухъ къизилдин тупӀал акалайтӀани жеда, лугьуз, ада диде секинардай. А. М. Киф атӀайди. Безекрал рикӀ алачир Элеоноради а тупӀал тупӀухъай галудначир. Х. Ш. Элеонора Рузвельт.

* тупӀал кутун гл., ни ник це лагьай рушаз гададин патай, гададин мукьвабурун патай тупӀал багъишун.

ТУПӀАЛ:
ТУПӀАЛДИЗ

Значение слова в других словарях