ТУЬКӀУЬН

(-уьз, -вена, туькӀуькӀ) f. 1. düzəlmək; кар туькӀуьн işi düzəlmək (aşmaq); 2. düşmək, xeyri olmaq, faydası olmaq, şükümlü olmaq; bəxti gətirmək; 3. yaraşmaq, tutmaq, uyuşmaq, düşmək; 4. qarş. düzəlişmək, bir-biri ilə sazişə gəlmək, razılaşmaq, şərtləşmək, qərarlaşmaq, uzlaşmaq; * кьил туькӀвейвал фин bax кьил.