сов. 1. qaçmaq, yaxasını qurtarmaq, başını qurtarmaq, canını qurtarmaq, aradan çıxmaq; 2. məc. boyun qaçırmaq, baş qaçırmaq; увильнуть от ответа cavabdan boyun qaçırmaq.
сов. 1. qaçmaq, yaxasını qurtarmaq, başını qurtarmaq, canını qurtarmaq, aradan çıxmaq; 2. məc. boyun qaçırmaq, baş qaçırmaq; увильнуть от ответа cavabdan boyun qaçırmaq.
1. зирингдиз алчуд хьана катун, кьил къутармишун, хурукай хкечIун. 2. пер. кьил къакъажун, кьил къакъудун; увильнуть от прямого ответа ачух жавабдика
Полностью »-ну, -нёшь; св.; разг. см. тж. увиливать 1) Избежать (чего-л., встречи с кем-л. и т.п.), ловко увернувшись. Мы столкнулись с ним в переполненном автобусе, где некуда увильнуть. Мальчишка ловко увильну
Полностью »