сов. 1. diyirlənmək, gillənib getmək, gillənib düşmək, yumbalanıb düşmək; 2. bax укатить (4-cü mənada).
сов. 1. diyirlənmək, gillənib getmək, gillənib düşmək, yumbalanıb düşmək; 2. bax укатить (4-cü mənada).
укатится; св. см. тж. укатываться 1) Катаясь, удалиться откуда-л. Мяч укатился. Монета укатилась под шкаф. 2) разг. = укатить 2) (о средствах передвижения) Телега укатилась. Автомобиль укатился.
Полностью »