сов. 1. möhkəmlənmək, bərkimək; 2. (hərbi) yerini bərkitmək, yerini möhkəmləndirmək; istehkam qurub yerləşmək; 3. qüvvətlənmək, güclənmək.
сов. 1. möhkəmlənmək, bərkimək; 2. (hərbi) yerini bərkitmək, yerini möhkəmləndirmək; istehkam qurub yerləşmək; 3. qüvvətlənmək, güclənmək.
-плюсь, -пишься; св. см. тж. укрепляться 1) Сделаться более устойчивым; принять устойчивое положение. Деревца укрепились в земле. Прочно укрепиться в седле. 2) Стать более здоровым, выносливым; окрепн
Полностью »