прич. 1. düşmüş, tökülmüş; 2. yıxılmış; 3. enmiş, azalmış, aşağı düşmüş; 4. məc. zəifləşmiş, zəif (səs).
прич. 1. düşmüş, tökülmüş; 2. yıxılmış; 3. enmiş, azalmış, aşağı düşmüş; 4. məc. zəifləşmiş, zəif (səs).
-ая, -ее. Ослабевший, слабый (от страха, волнения и т.п.; о голосе) Упавший голос. Говорить упавшим голосом.
Полностью »