араб, сущ. 1) эцигунардай, музыкаяр ядай, рак-дакӀар расдай кас. Нехирбандиз чанта, УстӀардиз кӀута ХупӀ ярашугъ я. С. С. Квез вуч ярашугъ я. Макьамар ядай устӀарарни атана: кьве зуьрнечини далдамчи. А. Къ. Нежирбанни лекь. - За ам \[чуьнгуьр. - А. Г.\] квез пулдихь авурди туш, Сулейман даш, жуваз устӀарвал чириз авунвайди я, Закай устӀар хьайила, абур за къиметдихъ гуда. С. Зи Сулейман. 2) чирвал, алакьунар авай кас. Фагьум ая, стха, вунни хьухь, устӀар. Е. Э. Дуьнья гургьагур. Зи дердиниз дарман ийир Яраб гьа устӀар Гьинава? Е. Э. Дуьньядиз. Эй Сулейман, вун я устӀар, Авайд я вахъ хурун дафтар. Дугъриданни, вири затӀар, Гьелбетда, сад хьиз жедайд туш. С. С. Ахмакьвал пис четин тӀал я. Нече шумуд гьахьтин дустар, Шумуд сад фитнедин устӀар! Серф гьатайтӀа, адан къастар, -Чир хъухь, - вун тукӀун я, валлагь! С. С. Пис инсандив гзаф ара... Игьтиятни кичӀевал - викӀегьдакай ажузди ийидай устӀарар я. 3. Р. Веси. И гафуникай гегьенш малуматар кил: А. Гуьлмегьамедов. УстӀар, устад, уста, мастер... белки, маэстрони || Лезги газет, 1993, 10. VӀ. Синонимар: уста, устад.