УЬЛКВЕ

туьрк, сущ.; -ди, -да; -яр, -йри, -йра адет яз, инсанар яшамиш жезвай, тайин сергьятар ва тӀвар авай чилер. Гьар уьлкведа дишегьли сад хьайитӀа, Алай чка яргъамаз хабар жеди. Е. Э. Кьве паб. Им я чаз бахтсузвал еке, Гьелекмир тӀун на чи уьлкве. С. С. Урусатдиз. Мердвилелди хуьх жуван уьлкве, лезги, Ви намусди къачурд туш леке, лезги. Н. Сам. Садбур.

* яд уьлкве

* уьлкведа авай < уьлкведал алай > кьван нар. лап гзаф ва гьар жуьредин. Уьлкведал алай кьван фикирар авур Къаюма, эхирни вичи -вичиз суал гана. З. Э. КУТВ-диз фена.

УЬЛЖЕ
УЬЛУЬМ

Значение слова в других словарях