ХАБАРЧИ
xəbərçi (1. xəbər gətirən, müjdəçi; 2. xəbərçilik edən; çuğul, donosçu; adamsatan).
сущ.; -ди, -да; -яр, -йри, -йра хабар(ар) гудайди, хабар(ар) агакьардайди. – Акур-такур, ван хьайиди -тахъайди, - лагьана Гьажи Нуьзуьра, чи хуь
Полностью »