м 1. (мн. хлебы) çörək; 2. (мн. хлеба) taxıl, dən; ◊ хлеб насущный yaşayış üçün ən vacib olan; gündəlik ruzi; хлеб-соль! хлеб да соль! хлеб и соль! nuş olsun! хлеб-соль 1) yemək, yemək-içmək; 2) qayğı (keşlik); водить хлеб-соль с кем çörək kəsmək, dostluq etmək; забыть (чью, какую) хлеб-соль nəməkbəharamlıq etmək, çörəyi dizinin üstündə olmaq; есть чужой хлеб başqasının hesabına yaşamaq; отбивать хлеб у кого çörəyini əlindən almaq; ставить хлебы xəmir yoğurmaq; с хлеба на квас перебиваться kasıblıqla yaşamaq, pis dolanmaq.