ХЬУН

(жез, хьана, хьухь) f. 1. olmaq; алим хьун регьят я, инсан хьун – четин. Ata. sözü alim olmaq asandır, adam olmaq çətin; кьисмет хьун qismət olmaq; дидедиз хьун anadan olmaq, doğulmaq; 2. yetişmək, dəymək; жумар хьанва heyva dəymişdir; 3. bişmək (yemək haqqında); 4. is. bax хьунухь; 5. хьана nida oldu! bəsdir! kifayətdir! yetər!; 6. жен a) müxt. mən.: еб яргъиди жен, мез – куьруьди. Ata. sözü ipin uzunu yaxşıdır, dilin qısası; b) (“хьун”-un təklif forması); ша чун таниш жен gəlin tanış olaq; 7. «bilmək» şəklində; кӀелиз хьун oxuya bilmək (oxumağı bacarmaq); сирнавиз хьун üzə bilmək (üzməyi bacarmaq); 8. köm.f. къацу хьун yaşıllaşmaq, yaşıllanmaq; регъуь хьун utanmaq; хъуьтуьл хьун yumşalmaq; 9. хьурай olsun, yaxşı, razıyam, etirazım yoxdur; bax хьуй; * ай хьана гьа! ay oldu ha! (istehzalı ifadə); бубадиз хьун bax буба; вил хьун bax вил¹; (им) хьанач (bu) olmadı (etiraz ifadəsi); жезмай кьван (жезамад кьван) bax жезамадкьван; кӀваливай-къавай хьун bax кӀвал-югъ; сад хьун bax сад; садра хьайитӀани bir dəfə (kərə) də olsun (olsa), heç, qətiyyən, əsla, heç vaxt; хьайиди хьана olan oldu (olub) (olub keçmiş hadisə haqqında); хьайиди хьана, фейиди фена olan oldu, keçən keçdi (keçənə güzəşt deyərlər).