ж 1. cizgi, xətt, cızıq; 2. sərhəd, hüdud, hədd; 3. məc. cəhət, xüsusiyyət, xassə, əlamət; 4. məc. cizgi; черты лица sifətin cizgiləri; ◊ в общих чертах təfsilatsız, ümumi şəkildə; до последней черты axıradək, son həddə qədər.
ж 1. cizgi, xətt, cızıq; 2. sərhəd, hüdud, hədd; 3. məc. cəhət, xüsusiyyət, xassə, əlamət; 4. məc. cizgi; черты лица sifətin cizgiləri; ◊ в общих чертах təfsilatsız, ümumi şəkildə; до последней черты axıradək, son həddə qədər.
-ы; ж. см. тж. чёрточка 1) Линия, проведённая на какой-л. поверхности. Тонкая, прямая, волнистая черта. Провести черту на земле, в тетради. Жирной красной чертой обвести на карте маршрут путешествия.
Полностью »1. цIар. 2. сергьят, цIар. 3. пер. лишан, кьетIенвал, кьетIен лишан; тегьер; черты характера характердин (къилихдин) кьетIен лишанар
Полностью »