ЧИЛ

\[чhил\] сущ.; -ини, -ина; -ер, -ери, -ера тӀеквер аваз кӀеви гъалуникай, епиникай хранвай махсус парча.

* чил чӀугун гл., ни гьуьлуьз вегьенвай чил, балугъар гьатайда, къерехдиз ял хъувун. Югъди чил чӀугунин крарал машгъул тир рабочияр йифиз казармадин чилел яргъи жедай. З. Э. КУТВ-диз фена.

ЧИКӀИДА
ЧИЛ

Значение слова в других словарях