ЧОКАНЬЕ I
ср dan. çaqqıldatma, toqquşdurma; badələri bir-birinə vurma.
ЧОКАНЬЕ II
ср мн. нет dilç. “ç”-laşma; “ts” səsinin “ç” kimi tələffüz edilməsi (bəzi rus şivələrində).
ЧОКАНЬЕ I
ср dan. çaqqıldatma, toqquşdurma; badələri bir-birinə vurma.
ЧОКАНЬЕ II
ср мн. нет dilç. “ç”-laşma; “ts” səsinin “ç” kimi tələffüz edilməsi (bəzi rus şivələrində).
I -я; ср. к чокать I и чокаться. Чоканье бокалов. Послышалось чоканье белки. II см. чокать II; -я; ср.
Полностью »