ЧӀАФ

сущ.; -а, -а; -ар, -ари, -ара дагъдилай агъада авай чка(яр), векь къалин чка(яр). Къарагъа, фин чун Шагъ дагъдин чӀафариз. Яб гун гьана цуькверин хуш гафариз. И. Ш. Кьудар. Дерлек кьуншиди гьар юкъуз вичин гададин чӀарар твадай. Адав сача, кӀвале, чӀафа, тама кӀвалахиз гудай. Б. С. Пилидикай... Кьуьд аранда акъудай хипехъанриз гатфарихъ суван чӀафариз, гьакӀни чпин папарин-аялррин патав хтун асул сувар жедай. Ф. Б. Миф.

* чӀаф векь сущ. ширин михьи векь.

ЧӀАТӀ
ЧӀАХАР

Значение слова в других словарях