ШАРКЬ

прил. рагъ экъечӀдай. Ам хуьряй акъатайла, Шаркь пата цав, экуьнин ярар ягъна, агъургъан атайди хьиз авай. М. Б. «Жигули».

* шаркь пад сущ. рагъ экъечӀдай пад. Алкъадар Гьасан хьтин алимар неинки Дагъустанда, вири Шаркь пата тек-туьк гьалтзава. ЛГ, 2004, 26. VӀӀ. ☼ «Урус чӀаланни лезги чӀалан словарда» ва кхьинра шаркь пад ибара яз, «Лезги чӀалан орфографиядин словарда са гаф яз (кьиблепад) ганва.

ШАРИАТ
ШАРКЬ

Значение слова в других словарях