м köhn. 1. empirey (qədim yunanların təsəvvürünə görə, göyün od və işıq ilə dolu olan ən yüksək təbəqəsi); 2. məc. ərş, fələk, asiman, səmalar; ◊ витать в эмпиреях xəyalata qapılmaq, səmalarda uçmaq, həyatdan uzaq olmaq.
м köhn. 1. empirey (qədim yunanların təsəvvürünə görə, göyün od və işıq ilə dolu olan ən yüksək təbəqəsi); 2. məc. ərş, fələk, asiman, səmalar; ◊ витать в эмпиреях xəyalata qapılmaq, səmalarda uçmaq, həyatdan uzaq olmaq.
-я; м. (от греч. émpyros - огненный) По представлениям древних греков и ранних христиан: самая высокая часть неба, наполненная огнём и светом, где пребывают небожители, святые. Витать (быть, находитьс
Полностью »