ЭМПИРИЗМ

м мн. нет fəls. empirizm (idrak üçün yalnız hissi qavrayışı, təcrübəni əsas qəbul edən fəlsəfi cərəyan); ◊ позучий эмпиризм sürünən empirizm (tədqiq edilən hadisələrə dar, məhdud, işbazcasına münasibət).

ЭМПИРЕЙ
ЭМПИРИК

Значение слова в других словарях