ЭМПИРИЗМ
мн. нет филос. эмпиризм (философиядин са рехь я, ида чирвал къачун, са затI
чирун тек са тежрибадалди, кьилдин куьлуь фактаралди хьунухь кьабулиз и карда илимдин, теориядин умуми нетижаяр хкудунин метлеблувал инкар ийизва).
м мн. нет fəls. empirizm (idrak üçün yalnız hissi qavrayışı, təcrübəni əsas qəbul edən fəlsəfi cərəyan); ◊ позучий эмпиризм sürünən empirizm (tədqiq e
Полностью »-а; м. (от греч. empeiría - опыт) см. тж. эмпирический 1) Философское направление, признающее чувственный опыт единственным источником познания, недооценивающее роль рационального познания (понятий, т
Полностью »