ЯЗЫК I
м (müxtəlif mənalarda) dil; ◊ держать язык за зубами dilini (ağzında) saxlamaq; язык без костей dilinin ipi-sapı yoxdur; злые языки dedi-qoduçular, qeybətçilər, sözbazlar; слово вертится у меня на языке söz dilimin ucundadır; быть у всех на языке ağızlara düşmək, hamının ağzına düşmək; тянуть за язык danışdırmaq, danışmağa məcbur etmək; языком болтать (трепать) çərənləmək, naqqallıq etmək; сорваться с языка ağzından qaçırmaq; языки пламени alov şölələri, zəbanə; язык на гшече dili iki metr çıxmış(dır) (yorğun adam haqqında); язык хорошо подвешен (привешен) у кого dilli-dilavərdir); язык чешется у кого dili gicişir.
ЯЗЫК II
м (hərbi) dil (düşmən haqqında məlumat alma biləcək əsir).
ЯЗЫК III
м köhn. xalq, el.