ЯРАТМИШУН

гл., ни вуч; -да, -на; -из, -зава; -а, -ин, -рай, -мир; яратмиш авун, яратмиш тавун, яратмиш тахвун, яратмиш хъийимир арадиз гъун, хьурун. Ада \[С. Сулеймана. - А. Г.\] халкьдихъ галаз сад хьиз. нефес къачуз хьана ва халкьдиз хъсанвал патал, бахтавар уьмуьр патал. и бахтавар Уьмуьр яратмишай совет власть мягькемарун. мадни гужлу авун патал женгиниз эвериз хьана. М. М. Гь. ЧӀехи шаир. Граждан дяведин йисара яратмишай чӀалара чал «большевик» лагьай гаф гьеле гьалтзавач. А. А. СтӀал Сулейман. Синонимар: туькӀуьрун, теснифун.

* Яратмиш Авур Кас сущ. Аллагь. Ам Яратмиш Авур Касди Вич, я Аллагь, лал авурай. Е. Э. КафтӀар къарийриз.

ЯРАР
ЯРАТМИШУН

Значение слова в других словарях