сущ.; -и, -а; -ар, -ри, -ра 1) са вуч ятӀани арадиз гьунин кар, кӀвалах. Гьелбетда, гьар гьи кархана къачуртӀани, ада пайгардиз, къайдадик кваз кӀвалах авун зегьмет чугвазвайбуруз лазим тир, къулай шартӀар яратмишунилай аслу я. ЛГ, 2003, 13. XӀ. 2) са вуч ятӀани арадиз гьунин кардин, кӀвалахдин нетижа. Лезгийрин халкь. жегьил авторрин яратмишунрихъ галаз танишарунин карда «Дуствал» тӀвар алай алъманахди еке роль къугъвана. А. С. Жегьил шаиррин яратмишунин бязи месэлайрикай. Дуьз лагьайтӀа, заз махачкъалавияр гьатта язухни атана. Анжах са туьквендай заз Шекспиран эсеррикай сад, гьакӀни Пушкинанни Лермонтовой яратмишунар жагъана. ЛГ, 2004, 26. VӀӀ. Синонимар: произведение, эсер.