is. connaisseur m en qch ; expert m en qch ; habitant m, peuple m
is. connaisseur m en qch ; expert m en qch ; habitant m, peuple m
[ər.] сущ. эгьли (1. куьгьн. иеси, малик, сагьиб, авайди; dərd əhli (əhli-dərd) дерт эгьли, дерт авай кас; sərvət əhli девлетар авайди, варлуди; // əh
Tam oxu »ə. 1) sakin, yaşayan; 2) sahib, malik; 3) sözəbaxan, deyilənə qulaq asan. Əhli-Allah dindar; əhli-beyt peyğəmbərin ailə üzvləri; nəsli; əhli-bəsirət z
Tam oxu »i. 1. (müəyyən xüsusiyyət və əməl sahibi) man*; dərd ~i man* of sorrow, sufferer; zövq ~i man* of (good) taste; qələm ~i writer; scriber; clerk; elm ~
Tam oxu »I сущ. 1. житель, обитатель. Şəhər əhli жители города (горожане), kənd əhli жители села (сельчане), dağ əhli горные жители, жители гор (горцы) 2
Tam oxu »is. [ər.] 1. köhn. Yiyə, malik, sahib (bu mənada adətən tərkibdə işlənir; məs.: sərvət əhli, dərd əhli
Tam oxu »