ŞƏFƏQLƏNMƏK
гл. нур гун, экв атӀумун, цӀарцӀар (рапрап, рекӀврекӀв, цӀапӀрапӀ) гун, экуь хьун.
f. İşıqlanmaq, şölələnmək, parıldamaq, şəfəq saçmaq, bərq vurmaq. Günəşin işığından şəfəqlənən qılınclar qırx min ildırımın birdən şığıdığını andırdı
Полностью »глаг. озаряться, озариться: 1. светиться; осветиться, освечиваться, заполниться светом 2. оживиться, просветлеть под влиянием какого-л
Полностью »