ŞƏR’ƏN
ə. şəriətə görə; şəriətcə.
ŞƏR’ƏN
ə. şəriətə görə; şəriətcə.
zərf [ər.] İslam şəriətinə uyğun olaraq, şəriətə görə, dini ehkamlara görə; şəriətcə. [Bəhram Pəriyə:] Mənim səni öpməyə şərən ixtiyarım yoxdur
Полностью »нареч. по шариату, согласно шариату, по законам шариата, по религиозным догмам; см. şəriətcə. Şərən qadağandır nə по шариату (шариатом) запрещено что,
Полностью »islam şəriətinə uyğun olaraq, şəriətə görə, şəriətcə; şəriət qanunu üzrə, şəriət ilə.
Полностью »