ƏTİACI
прил. жёлчный, язвительный, злобный (о человеке)
sif. Öz rəftarı, hərəkəti, münasibəti, danışığı ilə başqalarını özündən incidən; diliacı. Ətiacı adam
Полностью »ƏTİACI – MÜLAYİM Ax, necə ətiacı arvadsan, – dedim, lakin birdən Yaqutu düşünüb səsimi yumşaldaraq ona yalvardım (Ə
Полностью »