прил. авар миллетдин, аваррин. # ~ чӀал, ~ хуьр, ~ миллет. Куьре, Къуба, Авар дере, - буьтуьн есир кьазва. Е. Э. Гьинава? Урус чӀал арада хьуниз килигна ингье и суварин йикъара сифте яз авар, дарги, тавлу ва лак газетри лезги эпосдай еке чӀукар дидед чӀаларал чапнава. И. Яралиев. Шарвили! Шарвили! Шарвили!
* авар барут сущ.; туьнтвал, хъел атун. За вучин? Адан буба завай сакӀани чӀалал гъиз жезвач. Гаф лагьайла, авар барут жед а. С. С., С. М. СтӀал Саяд.
* авар кавха сущ.; кьуьл ийидай макьамдин тӀвар. Авар кавха ийиз къуьлер, Жув кьве кӀвач кьецӀид тийижиз. С. С. Лавгъа шаирдиз.