араб, сущ.; -ди, -да: -ар, -ри, -ра 1) хуьн патал амай, тунвай затӀ. Хинедавай лацу гъилер Аманат яз амазмани? Е. Э. Зи азиз. Ватан чи бубайрилай амайди я аманат. X. Т. Ватан патал. Лезги чӀал ва культура бубайрилай чаз амай чӀехи аманат я. Чна и аманат вилин нине хьиз хвена кӀанда. М. М. Чун «гъвечӀи» халкь туш. 2) са касди вич масадан рикӀел хуьн патал адаз гайи, гузвай затӀ. Гъиляй гъилиз вугай савкьат Аманат яз амазмани? Е. Э. Зи азиз. 3) ( чӀехи гьарфуналди - А ) дишегьлидин хас тӀвар - Аманат.
* аманат хьуй межд. сад-масадавай чара жедайла са вуж, вуч ятӀани хуьн, сагъ-саламат яз амукьун мураддин гафар. Вун Аллагъдал аманат хьуй, азиз хва. X. Къ. Хцин сефер. На лугьудай а аялар Вал хьуй аманат, гуьзел яр. С. С. \[ Саяд \] За ваз ихтилатар Рекъидалди аманат хьуй. С. С., С. М. СтӀал Саяд.