ВЕРДИШ
хьун f. 1. vərdiş olmaq, adət etmək, öyrəşmək, alışmaq, adətkərdə olmaq; 2. ələ öyrəşmək, əhliləşmək, isinişmək (heyvan, quş və s.); 3. məc. ülfət bağlamaq, yaxınlıq etmək, ünsiyyətdə olmaq; bağlanmaq.
хьун f. 1. vərdiş olmaq, adət etmək, öyrəşmək, alışmaq, adətkərdə olmaq; 2. ələ öyrəşmək, əhliləşmək, isinişmək (heyvan, quş və s
Полностью »1. vərdiş, adət; 2. alışqan, adətkərdə, vərdişli, alışıq, alışmış, öyrəşmiş; 3. ələ öyrəşmiş, əhliləşmiş (heyvan, quş və s
Полностью »1. vərdiş, adət; 2. alışqan, adətkərdə, vərdişli, alışıq, alışmış, öyrəşmiş; 3. ələ öyrəşmiş, əhliləşmiş (heyvan, quş və s
Полностью »1. имеющий навык, привыкший, привычный (к чему-л.). 2. приученный; приручённый, ручной : гъилив вердиш кӀел - прирученный ягнёнок; вердиш авун - а) пр
Полностью »прил. гъилив хвенвай. Вердиш кард хьиз эгечӀда вун. Уьркуьтмиш жез къекъечӀда вун. Е. Э. Я бахтавар
Полностью »прил. гъилив хвенвай. Вердиш кард хьиз эгечӀда вун. Уьркуьтмиш жез къекъечӀда вун. Е. Э. Я бахтавар
Полностью »