1. имеющий навык, привыкший, привычный (к чему-л.).
2. приученный; приручённый, ручной : гъилив вердиш кӀел - прирученный ягнёнок; вердиш авун - а) приучать (к чему-л.), прививать привычку, воспитывать (кого-что-л.); б) приучать, приручать (кого-л.); дрессировать (кого-л.).
хьун f. 1. vərdiş olmaq, adət etmək, öyrəşmək, alışmaq, adətkərdə olmaq; 2. ələ öyrəşmək, əhliləşmək, isinişmək (heyvan, quş və s
Полностью »1. vərdiş, adət; 2. alışqan, adətkərdə, vərdişli, alışıq, alışmış, öyrəşmiş; 3. ələ öyrəşmiş, əhliləşmiş (heyvan, quş və s
Полностью »1. vərdiş, adət; 2. alışqan, adətkərdə, vərdişli, alışıq, alışmış, öyrəşmiş; 3. ələ öyrəşmiş, əhliləşmiş (heyvan, quş və s
Полностью »хьун f. 1. vərdiş olmaq, adət etmək, öyrəşmək, alışmaq, adətkərdə olmaq; 2. ələ öyrəşmək, əhliləşmək, isinişmək (heyvan, quş və s
Полностью »прил. гъилив хвенвай. Вердиш кард хьиз эгечӀда вун. Уьркуьтмиш жез къекъечӀда вун. Е. Э. Я бахтавар
Полностью »прил. гъилив хвенвай. Вердиш кард хьиз эгечӀда вун. Уьркуьтмиш жез къекъечӀда вун. Е. Э. Я бахтавар
Полностью »