ГИЛИКЬАЙ
1. ölmüş, canı çıxmış, murdar olmuş, gəbərmiş, ölü (heyvan, quş və s.); гиликьай хеб ölmüş qoyun; 2. гиликьайди (yüngül qarğış) ölmüş, azar dəymiş, çərdəymiş (heyvanlar haqqında).
прил. чан хкатай, вич вичиз кьейи, тукӀун тавур. Гиликьай гъайвандиняк недач. Р.
Полностью »