фарс, сущ.; ди, -да; -яр, -йри, -йра руьгь, рикӀ.
* зегьле ракъурун [тухун] гл., ни нин рикӀиз секинсузвал гун. Кьуланферлай атай са куьруь ахварайни кьиляйкьилди гьам акваз, япара адан зегьле ракъурдай хци ван аваз хьана. Б. Гь. Заз эвера. Ада туьнтдаказ лагьана. Бес я, зи зегьле тухумир! 3. Э. Пата вил авайди. КӀвалин къайгъуяр чна кьведани авуна кӀанда лугьуз зи зегьле тухузва. 3. Э. Мехъер кьуьл туш. Куьне, Шалбуз, бязи вахтара хъванахъвана луьл хьайила, гагь «кьил тӀада, гагь руфун тӀада» лугьуз зи зегьле тухуда. А. Сайд. «Алад, ваз югьур хьурай!»
* зегьле тухумир! межд. 'бес я, рахамир, зун вакай икрагь я' манадин ибара.
* зегьле [руьгь] фин гл., нин кичӀевилин гьисс акатун. Суь-уь-уьс! - сад лагьана лап зегьле фидай кьван хци ван акъатна. Б. Гь. Заз эвера.