ИЗГНАНИЕ

мн. нет 1. см. изгнатъ. 2. суьргуьнна масаниз чукурнавай (акъуднавай) кас авай гьал (чка); жить в изгнании суьргуьнна акъуднавай чкада (масаниз чукурна акъуднаваз) яшамиш хьун.
ИЗГЛАЖИВАТЬСЯ
ИЗГНАННИК

Значение слова в других словарях