ИЗНАНКА

ж 1. astar, tərs üz; изнанка материи parçanın tərs üzü; 2. məc. (bir şeyin) iç üzü, gizli tərəfi; изнанка событий hadisələrin iç üzü.

ИЗНАГЛЕТЬ
ИЗНАСИЛОВАНИЕ

Значение слова в других словарях