КЪАРНИКЪУЗ

туьрк, сущ.; -ди, -да; -ар, -ри, -ра адет яз, зулухъ марфар къвайила, тарарин кӀаник экъечӀдай легъ-легъ хьайи элкъвей кӀукӀ авай аскӀан тандин набатат. Заз ктаб кӀелиз кӀанда лагьайла, ада патав гъвечӀи стол эцигна, адан винел къарникъуздиз тешпигъ авай электрикдин лампа эцигна. 3. Э. Зун гъавурда акьазвач. Цеквери чпин кӀунтӀар еке ийизва... Къарникъузар тӀимил, чӀуру емишар гзаф ава. Б. Гь. Заз эвера.

КЪАРНИ
КЪАРПУЗ

Значение слова в других словарях