КЬАБУЛУН

(-из, -на, -а) f. 1. müxt. mən.: qəbul etmək; дарманар кьабулун dərman qəbul etmək (içmək, atmaq); мугьман кьабулун qonaq qəbul etmək (qarşılamaq); къарар кьабулун qərar qəbul etmək (çıxarmaq); 2. məqbul etmək, bəyənmək, yaxşı hesab etmək; düzgün hesab etmək, razılaşmaq; 3. məc. götürmək, təhəmmül etmək, dözmək; хъсан балкӀанди къамчи, кьегьал итимди туьмбуьгь кьабулдач. Ata. sözü atın yorğası qamçı götürməz; 4. is. qəbul (ər.); * хвавиле кьабулун bax хвавал.
КЬАБУЛ
КЬАБУЛУН

Значение слова в других словарях

гольцы́ демпфи́рование кусто́дий литро́вка миллионе́рша назида́ть разрабо́тка фарцо́вка отлёживать покади́ть помаха́ть прио́р пинас gentlemanship iolite mantlet notate prefatory pule retractible slumber away гетерогенность павильон раздёрнуть стилизатор