САС

(сара, сара, сарар) 1. diş, kəsici diş, qabaq dişlərin hər biri; сарарин c. “сас” söz. sif.; сарарин духтур diş həkimi; 2. diş, dişək (mişarda, daraqda, çarxda və s.); баскӀумдин сарар orağın dişləri; 3. bax свах; * акьулдин сас bax свах (акьулдин свах); некӀед сас süd dişi (körpə uşagın çıxartdığı ilk diş); сара кьал ацатун məc. dişini qurdalamaq, faydasız işlə məşğul olmaq; сарак акатдай dişədəyər, yeyilə bilən, yeməli; саралай авун a) dişləmək, dişləri ilə sıxıb qopartmaq, kəsmək; dişləm-dişləm etmək; b) gəmirmək, çeynəmək, qırıb tökmək; c) məc. qeybət qırmaq, dalınca danışmaq, birinin (özü olmadığı halda) sözünü danışmaq; сарар авахьун a) dişəmək, yaş yeddiyə çatanda diş tökmək (uşaqlar haqqında); b) dişləri tökülmək; c) diş salmaq, qocalmaq (heyvanlar haqqında); сарар кӀалханда (къене) авайди dişi qarnında olan, hiyləgər, gizli iş görən (adam); сарар экъисун a) dişlərini ağartmaq, səbəbsiz gülmək, hırıldamaq, irişmək; b) dişini ağartmaq, acıq vermək, istehza etmək, gülmək; сас акат тавун məc. dişi batmamaq, gücü çatmamaq, öhdəsindən gələ bilməmək; сас акатун məc. dişi batmaq, gücü çatmaq, öhdəsindən gəlmək; сас гун a) dişləm-dişləm etmək, dişləmək; b) gəmirmək, çeynəmək, qırıb tökmək (gəmiricilər haqqında); сас кутун a) diş salmaq, süni diş qoymaq; b) diş batırmaq, dişləmək; c) dişəmək (dəyirman daşı, mişar, oraq və s. haqqında); сас регъуьн a) dişini qıcamaq, intiqam almaq üçün bəhanə aramaq; b) dişini-dişinə qıcamaq (acıqdan, hiddətdən); c) diş qıcamaq, hədə-qorxu gəlmək, təhdid etmək; сас рувун a) dişi qamaşmaq; b) bərk hirslənmək, dişini dişinə qıcamaq; сас-сара акьун dişi-dişinə dəymək, dişləri bir-birinə dəymək (soyuqdan, qorxudan); сас элягъун bax сас гун; сиве-сара гьатун bax сив.