СЕБ
ӀӀ n. bile, gall.
(c. сеперар) 1. söyüş; 2. məc. hədə, hədə-qorxu, təhdid; * себ гун (сеперар гун, сеперар авун) a) söyüş söymək, nalayiq (təhqiredici) sözlər işlətmək;
Полностью »(c. сеперар) 1. söyüş; 2. məc. hədə, hədə-qorxu, təhdid; * себ гун (сеперар гун, сеперар авун) a) söyüş söymək, nalayiq (təhqiredici) sözlər işlətmək;
Полностью »1 ( сеперар) n. swearing; bawdry; abuse; себ гун or сеперар гун a) v. swear, curse, use obscene language; disparage, abuse; scold, reprimand; drub, be
Полностью »1 ( сеперар) n. swearing; bawdry; abuse; себ гун or сеперар гун a) v. swear, curse, use obscene language; disparage, abuse; scold, reprimand; drub, be
Полностью »Ӏ (мн. ч. сеперар) - ругань, ругательство : себ гун / сеперар гун - а) ругать (кого-что-л.); б) ругаться
Полностью »араб, сущ.; -перар, -перри, -перра экъуьгъун(ар). * себ [себ-сив] гун гл., ни низ экъуьгъун. Гагь себ гудай, фитне твадай кулакри
Полностью »