СОЛЬ

СОЛЬ I

ж 1. duz; 2. məc. dan. duz; анекдот без сочи duzsuz anekdot; 3. мн. соли kim. duzlar; ◊ соль земли bir cəmiyyətin və ya ictimai qrupun ən görkəmli nümayəndələri; аттическая соль tizfəhmlik, nüktə, nüktəli söz; хлеб-соль; хлеб да соль bax хлеб; водить хлеб-соль с кем bax хлеб: много (пуд, куль) соли съесть с кем uzun müddət bir yerdə yaşamaq, dostluq etmək; bir-birini çoxdan və yaxşı tanımaq.

СОЛЬ II

ср нескл. mus. sol (diatonik qammanın beşinci notu).

СОЛЬ III

ж zool. sol (enli və yastı dəniz balığı).

СОЛОЩИЙ
СОЛЬДО

Значение слова в других словарях