ТАБИЙ
tabe, tabe olan, asılı olan; müti, itaətli, itaətkar; * табий авун 1. tabe etmək, ram etmək, asılı etmək; 2. məc. diz çökdürmək, zorla tabe etmək, təslim etmək, boyun əydirmək.
подчинённый, повинующийся (кому-л.); покорный : табий авун - а) подчинять, покорять (кого-что-л.); б) (грам
Полностью »прил. муьтӀуьгъ, лагьайвал ийидай. Лугьуда хьи, папаз табий са итим хьана. Н. М. Буба. Ам вичин гъилибанрихъ лап вичихъ хьиз инанмши тир
Полностью »